Serwis informacyjny
NSZZ Solidarność Enea Gorzów Wielkopolski

NASZA HISTORIA

    Sierpień 1980 r zapisał sie w histori Polski jako wielki narodowy zryw niepodległościowy. Masowe strajki zakończyły się podpisaniem umów społecznych.W ten sposób w kraju rodził sie Niezależny Samorządny Zwiazek Zawodowy Solidarność.W 1980r również w naszym zakładzie przystąpiono  do tworzenia zwiazku .Skrótowo postaram się przedstawić  fakty oraz osoby ,które zaangażowały się w tworzenie i rozwój naszej organizacji.

  W sierpniu 1980 roku bezpośrednio po podpisaniu porozumień społecznych w Gdańsku , Szczecinie  i Jastrzębiu w Zakładzie Energetycznym Gorzów (ZEG) przystąpiono do tworzenia nowych niezależnych związków zawodowych .W 1980 r. ZEG posiadał w swoich strukturach Elektrociepłownię Gorzów. (ECG) Właśnie w ECG rodził się nowy ruch związkowy w regionie Gorzowskim a co za tym idzie i ZEG. Motorem wszystkich tych działań był Edward Borowski z ECG - późniejszy pierwszy przewodniczący Zarządu  Regionu Gorzów NSZZ Solidarność (ZR G „S”). Działania organizacyjne doprowadziły w dniu 17 września 1980 roku do  walnego zebrania załogi zakładu energetycznego , na którym został wybrany  Komitet Założycielski  na czele którego stanął pan Marian Pawlak . Komitet zarejestrował się jako siódmy  Międzyzakładowy Komitet Założycielski (MKZ) NSZZ Solidarność w Gorzowie Wlkp. Głównym zadaniem Komitetu Założycielskiego było przeprowadzenie wyborów przewodniczących Komisji Oddziałowych (KO) w Rejonach Energetycznych (RE) i doprowadzenie do wyborów Komisji Zakładowej NSZZ “Solidarność”(KZ) przy  ZEG . Takie wybory  odbyły  się  dnia   16.12. 1980  roku  w  dziesiątą  rocznicę wydarzeń na wybrzeżu .

 

 Skład Komisji Zakładowej NSZZ “Solidarność” przy ZEG przedstawiał się następująco:

przewodniczący	Zdzisław Karczmarz (Zmarł w listopadzie 2003 r.)
z – ca	Kazimiera Lenartowicz
sekretarz	Hanna Żytkowska
księgowy	Stefan Kłos
skarbnik	Mieczysław Ogrodnik
członkowie	Rufin Przybylski
	Konrad Marciniak

Do Komisji Zakładowej automatycznie weszli przew. K O Rejonów Energetycznych :

RE – Gorzów	Tadeusz Gabrysiak
RE – Dębno	Franciszek Paluch
RE – Międzychód	Maciej Wojciński
RE – Sulęcin	Włodzimierz Dzierżyński
Rej. Elek. Wodnych	Eugeniusz Strawa

Komisja Zakładowa na posiedzeniach oprócz swojej statutowej działalności włączała się do przeprowadzanych akcji protestacyjnych i strajkowych inicjowanych przez  ówczesny Międzyzakładowy Komitet Założycielski w Gorzowie oraz Tymczasową Komisję Porozumiewawczą Energetyków .Delegaci z ZEG  oraz inni delegaci z pozostałych zakładów energetycznych weszli skład - Zespołu Zakładów Sieciowych. Zespół ten powołał komisję , która pracowała nad przygotowaniem następujących dokumentów :

·         projekt  Statut Przedsiębiorstwa Energetycznego,

·         projekt Statut Zrzeszenia Przedsiębiorstw Energetycznych ,

·         projekt Statutu Rady Pracowniczej .

Powstałe dokumenty nie zostały wprowadzone w życie ze względu na wprowadzony stan wojenny.

KZ na posiedzeniach podejmowała uchwały między innymi w sprawie oddzielenia Zakładu Sieciowego od Elektrociepłowni  oraz likwidacji Zachodniego Okręgu Energetycznego (ZOE)– jako pośredniego szczebla zarządzania - proponując w zamian powołanie Ogólnopolskiego Zrzeszenia Zakładów Sieciowych .Przedstawiciele KZ uczestniczyli również w pracach nad nowym Zbiorowym Układem Pracy (ZUP) w Energetyce. Pod koniec1980 roku związek zrzeszał ponad 95% pracowników Z.E.G. Ostatnie posiedzenie przed ogłoszeniem  stanu wojennego odbyło się w 10.12.1981 roku. Głównym tematem posiedzenia była ocena sytuacji w kraju po wydarzeniach w Radomiu .(pobicie działacza związkowego Jana Rulewskiego )

  13 grudnia 1981 roku zostaje wprowadzony stan wojenny .Związek zostaje zdelegalizowany . Podobnie jak w całym kraju represjonowanych zostaje wielu działaczy związkowych wchodzących w skład KZ. Rewizje ,zatrzymania na 48 godzin, zatrzymania prewencyjne ,zwolnienia z pracy były na porządku dziennym .Zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego zwolniony  z  pracy  zostaje  Jan  Bubas  przewodniczący   KO  RE  Choszczno. Represje i szykany nie złamały ducha Solidarności wśród członków Komisji oraz sympatyków związku. Członkowie KZ pomimo delegalizacji i kar grożących za prowadzenie działalności związkowej podejmowali działania zmierzające do pomocy rodzinom internowanych i zwolnionych z pracy  działaczy związkowych, nie tylko w ZEG ale też w całym regionie .W tym celu zbierano dobrowolne ofiary od sympatyków związku i następnie przez  nielegalne struktury podziemne związku pomoc ta docierała do potrzebujących rodzin. Członkowie KZ zawsze czynnie uczestniczyli w nielegalnie obchodzonych uroczystościach rocznicowych , których  większość zaczynała się mszą świętą w Gorzowskiej Katedrze.

31 sierpnia 1982 w rocznice podpisania porozumień sierpniowych odbyła się największa nielegalna manifestacja w historii Gorzowa Wielkopolskiego.Oczywiście w manifestacji nie brakowało członków oraz sympatyków związku z ZEG. Na teranie zakładu aż do powrotu do legalnej działalności zawsze kolportowana była prasa ”podziemna” w tym najbardziej popularny  biuletyn informacyjny Gorzowskiej Solidarności „Feniks”.

 

następna strona…