Dodano: 16 Grudzień 2022r. 17:50
16 grudnia 2022 r. obchodziliśmy 41. rocznicę strajku i pacyfikacji w Zakładach Mechanicznych URSUS w Gorzowie Wielkopolskim.
Pracownicy Ursusa domagali się: odwołania stanu wojennego w Polsce, wypuszczenia uwięzionych działaczy Solidarności, rozliczenia winnych zniszczenia pomieszczeń Zarządu Regionalnego oraz nie wyciągania żadnych konsekwencji w stosunku do strajkujących.
Jak co roku uczestnicy strajku w rocznice jego pacyfikacji spotkają się by wspólnie uczcić pamięć tych, którzy walczyli o Wolną Polskę. Nie ineczej było w tym roku.
Niestety dalej nie ma pomnika, który by upamiętnił jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Gorzowa Wlkp. , jakim na pewno był strajk w stanie wojennym Pracowników ZM URSUS, oraz jego brutalna pacyfikacja.
Tablica, którą w 2006 r. Ludzie Solidarności umieścili na jednej ze ścian Hali Wydziału Mechaniczno- Montażowego (miejsca strajku) została przeniesiona na pobliski skwer pomiędzy ulicami Grobla i Woskowa. Była hala Ursusa w 2022 ro została wyremontowana, i obecnie mieści się tam inkubator przedsiębiorczości. A w miejscu wcześniejszego posadowienia tablicy mieści się sklep Kawy i Alkohole Świata.
Niestety nic nie słychać o pomniku, boimy się że kamień z tablicą ma załatwić temat innego godnego upamiętnienia wydarzeń ze stanu wojennego. Wcześniejsze próby powstania pomnika -czołg który został wykorzystany do pacyfikacji T-54 lub pomnik w formie płaskorzeźby nie znalazły zainteresowania ze strony Władz Miasta i Województwa.
Polityka historyczna pozostawia wiele do życzenia. Skandalem jest zburzenie w sierpniu tego budynku portierni byłych ZM Ursus, świadka historii pacyfikacji. To tutaj po kilku godzinach stania na mrozie dokonywano selekcji wśród strajkujących (albo do domu albo do więzienia). Miejsce po byłej portierni powiększy parking…
Trudno nawet to komentować.
W piątkowe południe 16 grudnia 2022 r. przy tablicy umieszczonej w nowym miejscu spotkali się :Uczestnicy Strajku w Ursusie, Pracownicy byłych ZM URSUS (w tym również byli żużlowcy Stali Gorzów), Wojewoda Lubuski Władysław Dajczak, Członkowie Zarządu Regionu Gorzów NSZZ Solidarność z Przewodniczącym Waldemarem Rusakiewiczem na czele, oraz inne delegacje. Jak co roku w okolicznościowym spotkaniu uczestniczyły też Poczty Sztandarowe NSZZ Solidarność byłych ZM URSUS, Zarządu Regionu i Gorzowskiej Enei. Obecny był również Kapelan Gorzowskiej Solidarności i uczestnik strajku, ksiądz Andrzej Szkudlarek.
Ks. Andrzej Szkudlarek ponownie poświęcił pamiątkową tablicę w nowym miejscu. Po krótkich wystąpieniach W. Dajczaka i W. Rusakiewicza delegacje obecne na uroczystości złożyły wieńce kwiaty oraz zapaliły znicze.
W rocznicowym spotkaniu uczestniczyło 4 uczestników strajku z 16 grudnia 1982 r. Z racji upływającego czasy jest nas coraz mniej.
Mamy nadzieję, że dożyjemy momentu powstania pomnika upamiętniającego STRAJK W ZM URSUS.
Pogoda w tym roku przypominała tamtą z 16 grudnia 1981 r. (srogi mróz) dlatego organizatorzy korzystając z gościnności Proboszcza pobliskiej Parafii Chrystusa Króla Jerzego Piaseckiego zaprosili wszystkich uczestników do salki katechetycznej na coś ciepłego i słodkiego oraz smalczyk z ogórkami kiszonymi. Była możliwość w spokojnej i ciepłej atmosferze powspominać te straszne czasy z historii Polski i Gorzowa Wielkopolskiego.
Wszystkim, którzy przyczynili się do godnego uczczenia 41 rocznicy pacyfikacji serdecznie dziękujemy.
Powtórka z historii -Strajk w Ursusie.
Ważniejsze fakty z pacyfikacji strajku:
15 grudnia 1981 Załoga Ursusa w proteście przeciwko wprowadzonego 13 grudnia 1981 r, stanowi wojennemu rozpoczęła Strajk Okupacyjny. Ówczesne władze zdecydowały się spacyfikować siłą zakład w nocy z 15 na 16 grudnia 1981 r. Pacyfikacja rozpoczeła się ok 3.00 16 grudnia 2021 r. W strajku uczestniczyło 1200 osób w ciągu dnia (w momencie pacyfikacji 600). Do likwidacji strajku i jego pacyfikacji użyto:-682 funkcjonariuszy milicji obywatelskiej w tym również ZOMO, -1632 żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego,-1 czołg –T 54,-3 transportery opancerzone,-3 więźniarki. Oddziały ZOMO brutalnie rozprawiły się ze strajkującymi robotnikami. Pacyfikacja miedzy innymi „Ścieżka zdrowia” (bicie pałami i kopanie) urządzona prze ZOMO-wców doprowadziła do ciężkiego pobicia 33 osób (tyle osób zostało hospitalizowanych). Ucierpiały też ich rodziny strajkujących, które po strajku były prześladowane i represjonowane. Po strajku zatrzymano 81 osób. Za organizację strajku 15 osób skazano na wyroki od 10 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Wyrok pięciu lat pozbawienia wolności otrzymał między innymi uznawany za lidera strajku Tadeusz Kołodziejski. 28 osób zostało skazanych przez kolegia na grzywnę 4000 zł, a jedna dostała miesięczny areszt. Po strajku wiele osób zwolniono dyscyplinarnie z pracy, i wręczono „wilczy bilet”.
W tym samym czasie w Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” podczas pacyfikacji strajku zabito 9 Górników.
CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM WALCZACYM O WOLNĄ POLSKĘ, którzy
„Mieli odrobinę niezbędnej odwagi, i Szli wyprostowani, wśród tych co na kolanach”.
Wcześniejsze rocznice pacyfikacji
Wiadomość tą wyświetlono 888 razy.